Anton Geesink woonde in 1964 in de IJsselsteinlaan in Hoograven Zuid

De dood van Anton Geesink, die in 1964 in één klap een legende werd door in Tokio Olympisch te triomferen ten koste van Akio Kaminaga (神永昭夫), heeft een megastroom van condoleances en herinneringen losgeweekt.

Iets wat oudere en getogen Hoogravenaren uiteraard al lang wisten is dat de nieuwe Olympische Kampioen Judo (filmpje) van 1964 toentertijd in de IJsselsteinlaan in Hoograven-Zuid woonde..  (Zie ook hier.)
Hieronder enkele herinneringen aan Geesink:

Herinneringen
(Schrijver dezes hoorde destijds, als 7-jarige, heel wat opwinding rond die Anton op de radio, maar dacht die ‘Kambinaga’ een enge indiaan was..) 

Yules van Rees schreef, in een reactie op het overlijdensbericht op BNDeStem.nl: “Wat een droevig bericht… Anton Geesink was met zijn gezin in 1964 onze overbuurman in Hoograven. Ik zie hem nog op zijn fiets voorbij komen, iedereen vriendelijk groetend, die geweldige sportieve en sympathieke reus”.

Een wijkfotograaf herinnert zich: “In mijn jeugd was Anton Geesink mijn idool. (van wie niet die aan judo deed?) Zelf deed ik fanatiek aan judo bij één van de wedstrijden in Wijk bij Duurstede wist ik een handtekening te scoren. (zie foto). Geesink gaf toen nog een advies: “Veel en hard trainen!”.

Sportjournalist Hans van Echtelt was in 1964 leerling-journalist (bij het toenmalige Utrechtse katholieke dagblad Het Centrum) en memoreert (op 1 september 2010 in het weekblad Ons Utrecht) dat een van zijn eerste klussen was om het Utrechtse eerbetoon aan de Grote Gouden Medaillist te verslaan: “Ik verdrink bijna in de mensenmassa wanneer ik arriveer bij zijn bescheiden flat in Hoograven. In de IJsselsteinlaan is het een drukte van belang, er staat zelfs een dranghek voor zijn huis”….”Er is bijna geen beginnen aan om binnen te komen voor deze beginnende journalist“…”en op de eerste verdieping tref ik een ware hectiek aan rondom de kersverse Olympische Kampioen. Ik ontwaar twee huilende kinderen op de gang die niet gewend zijn aan deze volksoploop en getroost worden door moeder Jans“….
(Later die dag wachtte Geesink nog een grote huldiging op het Stadhuisplein, waar het eveneens stevig dringen geblazen was voor de euforische fans.)
(De huldiging zit ook, pal nadat Beatles-fans in de grachten springen, vanaf 2 min. 26 sec., in het  Polygoon Jaaroverzicht 1964. 

Gerard Dielessen, nu algemeen directeur van NOC*NSF (-met welke organisatie Geesink, zoals bekend, jarenlang conflicten had-), was in 1964 een 9-jarig jochie, woonachtig in Hoograven, die bij een dochter van Geesink in de klas zat. Via haar ontmoette hij de Reus van de IJsselsteinlaan toen thuis; …”Er leek geen einde te komen aan die man… Jemig… een echte held”…“Wat ik wel weet is dat ik met mijn vader langs de kant van de Briljantlaan stond, toen Anton als een held in een open wagen (of was het een kar?) Utrecht werd binnengereden, na zijn fascinerende triomf in het verre Tokio”. Voor de rest van de collumn, waarin Dielessen dit (30/8 2010) schreef, klik: hier
(De fascinerende triomf zit ook, vanaf 41 min. 57 sec., in het Sport in Beeld Jaaroverzicht 1964)  

(Heeft u zelf herinneringen aan Anton Geesink in Hoograven? Mail het svp aan redactieaanzet@yahoo.com)

Wijkkrant Aanzet liet de naam Anton Geesink vallen in 2008 in een nostalgisch jaren 60-verhaal over de (inmiddels verdwenen) winkelgallerij op de Monfoortlaan: “…En toen Anton Geesink in 1964 terug kwam van de Olympische Spelen, werd de hele buurt versierd met rood-wit-blauwe-Tarvo-vlaggetjes van Lubro…”  (zie, op pagina 6: hier of hieronder)